علل و درمان اختلال نعوظ

اختلال نُعوُظ، گونه‌ای ناکارآمدی جنسی در مردان است که در آن آلت مردی قادر نیست به وضعیت نعوظ برسد یا در آن حالت باقی بماند؛ بنابراین فرد نمی‌تواند عملکرد رضایت‌بخشی در آمیزش جنسی داشته باشد. با این حال همه ی مشکلات جنسی مردان ناشی از اختلال نعوظ نیست. علل ودرمان اختلال نعوظ را در این مقاله بررسی کرده ایم. با ما همراه باشید.

اختلال نعوظ چیست؟

اختلال نعوظ ناتوانی در سفت نگه داشتن کافی آلت مردان برای برقراری ارتباط جنسی می باشد که گاهی به آن ناکارآمدی جنسی نیز گفته می شود. اختلال نعوظ غیر معمول نبوده و بسیاری از مردان آن را در دوران استرس تجربه می کنند. ولی اختلال نعوظی که در اغلب مواقع رخ می دهد شایع نیست و باید درمان شود. گاهی این اختلال نشان دهنده ی مشکلات احساسی و رابطه ای می باشد که باید توسط فردی متخصص مورد بررسی قرار گیرند.
با این حال همه ی مشکلات جنسی مردان ناشی از اختلال نعوظ نیست. دیگر انواع اختلالات جنسی شامل موارد زیر می باشد:

زودانزالی
دیر انزالی یا تاخیر در انزال
علاقه مند نبودن در برقراری رابطه ی جنسی

علائم اختلال نعوظ

وجود پایدار و مزمن علائم زیر می‌تواند حاکی از اختلال نعوظ باشد:

مشکل در رسیدن به نعوظ
مشکل در نگه‌داشتن نعوظ
کاهش میل جنسی

علت اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی

علل اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی عبارتند از:

دلایل روحی روانی
علل عروقی و شریانی
اختلالات هورمونی
اختلالات عصبی
داروها

بیشتر بخوانید: پروستات و هر آنچه مردان باید بدانند

دلایل روحی روانی

گاهی مشکلات با منشاء روحی و روانی یا عاطفی می‌توانند مرد را دچار ناتوانی جنسی و اختلال نعوظ نمایند. استرس و اضطراب به هر دلیلی مانند ترس از عدم توانایی برقراری رابطه جنسی، ترس از امکان بارداری شریک جنسی، هراس از عدم رضایت شریک جنسی، احساس گناه، سابقه زود انزالی‌های مکرر، تمایلات همجنس گرایانه، انحرافات جنسی و بسیاری از دلایل روانی دیگر، می‌تواند توانایی جنسی فرد را کاهش دهد.

علل عروقی و شریانی

نقش شریان‌های آلت در پمپاژ خون و ایجاد نعوظ بسیار مهم است؛ متاسفانه برخی از بیماری‌ها مانند دیابت، بیماری‌های قلبی عروقی، فشار خون بالا و … می‌توانند در پمپاژ خون مشکل ایجاد کنند و فرد را دچار ناتوانی جنسی نمایند. افزایش سن، چاقی، مصرف بیش از حد الکل، کشیدن سیگار، جراحی پروستات، ضربه و تروما به لگن، جراحی لگن، اشعه درمانی لگن و شیمی درمانی نیز از مواردی هستند که می‌توانند اختلالات در شریان‌ها به وجود آورند و نعوظ را با مشکل مواجه کنند.

اختلال هورمونی

کمبود هورمون تستوسترون، هورمون های هیپوفیز یا تیروئید و افزایش پرولاکتین هم از مواردی هستند که می‌توانند ناتوانی جنسی در پی داشته باشند.

اختلال عصب

قطع نخاع و درجاتی از آسیب نخاعی هم از علل ناتوانی جنسی محسوب می‌شود.

داروها

برخی از داروها مانند داروهای ضد فشار خون، داروهای مخدر مانند متادون و داروهای دیگری مثل کتوکونازول، اسپیرونولاکتون، الکل، سایمتیدین، ضد افسردگی‌ و … از جمله داروهایی هستند که درجات خفیف تا شدید اختلال نعوظ را در بیماران ایجاد می‌کنند.

درمان اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی

– تغییر سبک زندگی یا life style در بهبود بسیاری از بیماری‌ها، مشکلات و عوارض می‌تواند دخیل باشد. یکی از این مشکلات، ناتوانی جنسی است. مواردی از سبک زندگی مانند تغذیه، تعدیل وزن، تحرک بدنی و ورزش، عدم استفاده از الکل، سیگار و مواد مخدر، خواب کافی و با کیفیت، پرهیز از مواجهه با آلودگی‌ها و سموم، می‌توانند به درمان اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی کمک کنند.

– اصولاً برای درمان اختلالات جنسی، تحت نظر بودن توسط یک روان درمانگر از اصول اولیه است. ضمن اینکه بسیاری از مشکلات جنسی صرفاً با مداخلات سکس تراپیست برطرف می‌شوند.

– برخی از داروها مانند سیلدنافیل و تادالافیل، باعث افزایش گردش خون آلت تناسلی می‌شوند. استفاده از این داروها بصورت روزانه یا دو ساعت قبل از نزدیکی، می‌تواند توانایی جنسی را افزایش دهد. این داروها بصورت خوراکی بوده ولی از درمان‌های تزریقی داخل آلت تناسلی هم می‌توان استفاده کرد. توصیه می‌شود از مصرف خودسرانه این قبیل داروها خودداری شود و حتماً تحت نظر و تجویز پزشک مصرف شوند.

سایر درمان ها

– اگر درمان ناتوانی جنسی بر پایه داروهای خوارکی برای شخصی اِعمال شده، و ناتوانی همچنان وجود داشته باشد، و در بررسی‌های به عمل آمدهاحتمال نشت وریدی مطرح باشد، معمولاً متخصص اختلالات جنسی، توصیه به استفاده از دستگاه واکیوم می‌نماید. دستگاه واکیوم با ایجاد مکش و خلاً در اطراف آلت تناسلی، باعث ورود خون به داخل آلت می‌شود و پس از پر شدن آلت، کشی در ریشه آلت قرار می‌گیرد که مانع از تخلیه خون در آلت خواهد شد. استفاده از واکیوم نباید بیش از 30 دقیقه طول بکشد زیرا ممکن است به پوست آلت تناسلی آسیب رساند.

– اگر میزان ناتوانی جنسی شدید باشد و روشهای درمانی مذکور، تأثیری در رفع این ناتوانی نداشته باشد، پزشک متخصص بنا به شرایط بیمار، تزریق داروهایی مانند فنتولامین، پاپاورین یا آلپروستادیل را به تنهایی یا به صورت ترکیبی، مستقیماً داخل آلت تناسلی تجویز می‌نماید. نحوه استفاده از این داروها به این ترتیب است که کمی قبل از هر بار رابطه جنسی،این داروها توسط خود بیمار به داخل آلت تزریق می‌گردند.

– استفاده از پروتز آخرین روش درمان ناتوانی جنسی در مردان و اختلال نعوظ می‌باشد و برای کسانی که به هیچ درمانی پاسخ نمی‌دهند و مدتها از ناتوانی جنسی رنج می‌برند مناسب است. در این روش سیلندرهای پروتز، پس از تخریب بافت‌ها، داخل آلت قرار می‌گیرند.

جمع بندی

اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی از مشکلاتی است که می‌تواند قابل درمان باشد. مواردی که در زیر به آنها اشاره می‌نماییم، می‌توانند به رفع این عارضه کمک کنند و حتی درمان قطعی آن باشند. این عوامل عبارتند از: